szydło (język polski)

szydło (1.1)
szydło (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈʃɨdwɔ], AS: [šydu̯o]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ostry kolec na trzonku; zob. też szydło w Wikipedii
(1.2) gruba igła
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) (…) we flanelowej kamizelce i przygarbionej postawie na niskim stołku siedząc, szydłem i dratwą przyszywał podeszwę do starego buta (…)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szycie n, szydełko n, uszycie n, szydełkowanie n
czas. szyć ndk., uszyć dk., szydełkować ndk.
związki frazeologiczne:
przysłowia: baba o szydle, dziad o mydle • jednemu szydło goli, a drugiemu i brzytwa nie chce / jednemu szydła golą, a drugiemu brzytwy nie chcą[2] • kłamstwo jak szydło w worze, niedługo się zatai • niech będą szydła za motowidła • szydło zawsze wyjdzie z worka • wyszło szydło z worka • z razu jak po szydle, dalej jak po mydle • znalazło szydło motowidło
etymologia:
pol. szyć + -dło[3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • albański: (1.1) fëndyell m
  • angielski: (1.1) awl
  • arabski: (1.1) مخرز m (miḫraz)
  • białoruski: (1.1) шыла n (šýla)
  • bułgarski: (1.1) шило n (šílo)
  • czeski: (1.1) šídlo n
  • duński: (1.1) syl w
  • esperanto: (1.1) aleno
  • fiński: (1.1) purasin
  • francuski: (1.1) alène ż, alêne ż
  • hebrajski: (1.1) מרצע m (martzéa')
  • hiszpański: (1.1) lesna ż, lezna ż, punzón m, subilla ż
  • islandzki: (1.1) alur m
  • japoński: (1.1) 錐 (きり, kiri)
  • kataloński: (1.1) alena ż
  • kazachski: (1.1) біз (biz)
  • litewski: (1.1) yla ż
  • łaciński: (1.1) subula ż
  • łotewski: (1.1) īlens m
  • macedoński: (1.1) шило n (šilo)
  • maltański: (1.1) timplor m
  • niderlandzki: (1.1) els m, priem m
  • niemiecki: (1.1) Ahle ż
  • norweski (bokmål): (1.1) syl m
  • norweski (nynorsk): (1.1) syl m
  • nowogrecki: (1.1) σουβλί n (souvlí)
  • ormiański: (1.1) բիզ (biz), պիզ (piz), հերյուն (heryun)
  • portugalski: (1.1) furador m, sovela ż
  • rosyjski: (1.1) шило n (šilo)
  • rumuński: (1.1) sulă ż
  • słowacki: (1.1) šidlo n
  • słoweński: (1.1) šilo n
  • starogrecki: (1.1) ὄπεας n (ópeas), χήλευμα n (khḗleuma)
  • szwedzki: (1.1) syl w, pryl w
  • udmurcki: (1.1) пежъян
  • ukraiński: (1.1) шило n (šilo)
  • węgierski: (1.1) ár
  • wilamowski: (1.1) nōłd ż
  • włoski: (1.1) punteruolo m, lesina ż
źródła:
  1. ↑ Eliza Orzeszkowa: Melancholicy.
  2. ↑ Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.
  3. ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 126.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.