dratwa (język polski)
dratwy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈdratfa], AS: [dratfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzem. szewska lub rymarska nić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dratwa dratwy dopełniacz dratwy dratw/dratew celownik dratwie dratwom biernik dratwę dratwy narzędnik dratwą dratwami miejscownik dratwie dratwach wołacz dratwo dratwy - przykłady:
- (1.1) […] we flanelowej kamizelce i przygarbionej postawie na niskim stołku siedząc, szydłem i dratwą przyszywał podeszwę do starego buta […][1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dratewka ż
- przym. dratwowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.czes. dratva, być może od śwn. drāt[2] lub niem. Draht[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) dratva ż
- włoski: (1.1) refe m
- źródła:
- ↑ E. Orzeszkowa: Melancholicy
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 52.
- ↑
Hasło „dratwa” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 553.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.