latawiec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [laˈtavʲjɛʦ̑], AS: [latavʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zabawka w kształcie czworokąta, zrobiona z drewna i papieru lub płótna, która lata na wietrze na uwięzi; zob. też latawiec w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) rozrywkowy człowiek, zwykle przebywający poza domem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (3.1) mit. słow. powietrzny demon powstały z człowieka zmarłego nagłą przedwczesną śmiercią[1]
- (3.2) daw. szybko biegnący koń[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik latawiec latawce dopełniacz latawca latawców celownik latawcowi latawcom biernik latawiec latawce narzędnik latawcem latawcami miejscownik latawcu latawcach wołacz latawcu latawce - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik latawiec latawcy dopełniacz latawca latawców celownik latawcowi latawcom biernik latawca latawców narzędnik latawcem latawcami miejscownik latawcu latawcach wołacz latawcu / latawcze latawcy - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik latawiec latawce dopełniacz latawca latawców celownik latawcowi latawcom biernik latawca latawce narzędnik latawcem latawcami miejscownik latawcu latawcach wołacz latawcu / latawcze latawce - przykłady:
- (1.1) Podczas zabawy zerwała się linka i latawiec odleciał w siną dal.
- (2.1) Mój brat to prawdziwy latawiec – znów wrócił nad ranem od dziewczyny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) puszczać / sklejać / budować latawiec
- (2.1) być latawcem • uchodzić za latawca
- synonimy:
- (1.1) reg. pozn. dracheta, gw. (Górny Śląsk) drach
- antonimy:
- (2.1) domator
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. latanie n, lotnia ż
- forma żeńska latawica ż
- czas. latać ndk., lecieć ndk.
- przym. latawcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. latać
- (2.1) pol. latać → przebywać poza domem
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kite
- baskijski: (1.1) kometa
- bułgarski: (1.1) хвърчило n (hv″rčilo)
- chorwacki: (1.1) zmaj m
- czeski: (1.1) drak
- duński: (1.1) drage w
- esperanto: (1.1) kajto
- francuski: (1.1) cerf-volant m
- galicyjski: (1.1) papaventos m
- hebrajski: (1.1) עפיפון m (afifón)
- hiszpański: (1.1) cometa ż
- islandzki: (1.1) flugdreki m
- jidysz: (1.1) פֿלישלאַנג ż (fliszlang)
- kaszubski: (1.1) latawc m, lôtôwc m
- niemiecki: (1.1) Drachen m
- norweski (bokmål): (1.1) drage m, drake m
- nowogrecki: (1.1) χαρταετός m (chartaetós)
- nowopruski: (1.1) ālps m
- portugalski: (1.1) pipa ż
- rosyjski: (1.1) воздушный змей m (vozdušnyj zmej), летающий змей m (letaûŝij zmej)
- słowacki: (1.1) drak m, šarkan m
- szwedzki: (1.1) drake w
- turecki: (1.1) uçurtma
- ukraiński: (1.1) змій m (zmìj), повітряний змій m (povìtrânij zmìj)
- węgierski: (1.1) sárkány, papírsárkány
- wilamowski: (1.1) draoch ż, drah ż
- włoski: (1.1) aquilone m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.