drage (język duński)

drage (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) latawiec

(1.2) mit. smok

(1.3) sport. żegl. lekka sportowa żaglówka

(1.4) przen. żądna władzy, budząca strach kobieta

czasownik

(2.1) ciągnąć, targać

(2.2) pociągać seksualnie

odmiana:

(1) en drage, dragen, drager, dragerne

(2) at drage, drager, drog, draget

przykłady:

(1.1) Drager bruges normalt som legetøj. → Latawców zazwyczaj używa się w roli zabawki.

(1.2) Sankt Georg kom netop som dragen skulle fodres med en prinsesse. → Święty Jerzy przybył dokładnie w chwili, gdy smoka miano nakarmić księżniczką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) trække

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

drage (język norweski (bokmål))

drager (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) latawiec

(1.2) smok

odmiana:

(1) en drage, dragen, drager, dragene

przykłady:

(1.2) Det bor en sjuhodet drage i denne hulen. → W tej jaskini mieszka siedmiogłowy smok.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1) drake

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: