hule (język norweski (bokmål))
hule (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
- (1.1) jaskinia
- (1.2) nora, jama
- (1.3) anat. jama
- odmiana:
- (1) en hule, hulen, huler, hulene lub ei hule, hula, huler, hulene
- przykłady:
- (1.1) Det bor en sjuhodet drage i denne hulen. → W tej jaskini mieszka siedmiogłowy smok.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kaninhule
- synonimy:
- (1) hole
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.3) armhule • bihule • bukhule • munnhule • øyehule
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.