domator (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba dużo przebywająca w domu, lubiąca życie rodzinne[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik domator domatorzy dopełniacz domatora domatorów celownik domatorowi domatorom biernik domatora domatorów narzędnik domatorem domatorami miejscownik domatorze domatorach wołacz domatorze domatorzy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. domak
- antonimy:
- (1.1) włóczęga, latawiec, włóczykij
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dom m, domatorstwo n
- forma żeńska domatorka ż
- przym. domatorski, domowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) homebody
- białoruski: (1.1) дамасед m
- estoński: (1.1) kodusistuja
- fiński: (1.1) kotikissa
- francuski: (1.1) casanier m
- jidysz: (1.1) היימזיצער m, היימבלײַבער m
- portugalski: (1.1) caseiro m
- rosyjski: (1.1) домосед m
- ukraiński: (1.1) домосід m
- włoski: (1.1) pantofolaio m, uomo m, casalingo
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.