domatorstwo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zamiłowanie do domowego życia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik domatorstwo dopełniacz domatorstwa celownik domatorstwu biernik domatorstwo narzędnik domatorstwem miejscownik domatorstwie wołacz domatorstwo - przykłady:
- (1.1) Pan Taszycki podkomorzy, człek wielkiego doświadczenia a rozumu w takich rzeczach, bardzo dobrze na to wszystko powiada: Domatorstwo, panie Stańczyku, domatorstwo ich gubi. Zapomnieli co życie publiczne (…)[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) cocooning
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. domator m, domatorka ż, domówka ż, domak m
- przym. domatorski, domowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) domesticity
- białoruski: (1.1) дамаседства n
- hiszpański: (1.1) domesticidad ż
- kataloński: (1.1) domesticitat ż
- rosyjski: (1.1) домоседство n
- ukraiński: (1.1) домосідство n
- źródła:
- ↑
Hasło „domatorstwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Przegląd Polski, Zeszyt VII. Miesiąc Styczeń 1869, Rok III, nadkładca i odpowiedzialny redaktor L. Powidaj, Kraków 1869, s. 454
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.