cocooning (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) neol. styl życia polegający na celebrowaniu domatorstwa[1]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Chęć nieruszania się z własnego domu, owego bezpiecznego kokonu, można uznać za przyczynę pojawienia się cocooningu, tj. włączenia się do sieci, dzięki której bez wysiłku i ryzyka dokonuje się zakupów i załatwia wszelkie sprawy[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) domatorstwo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. cocooning
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) cocooning m
- źródła:
cocooning (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to cocoon
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cocoon
- czas. cocoon
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cocooning (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /kɔ.ku.niŋ/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.