człek (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. lub żart. człowiek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neutr. człowiek, osoba; przest. persona, człeczyna; podn. gość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. człowieczek mos, człowiek mos, człeczek mos, człeczę n, człeczyna mos, człeczysko n/mos
wykrz. człecze
przym. człeczy
związki frazeologiczne:
przysłowia: na jednym miejscu i grzybowi się sprzykrzy, to go baba w kosz bierze, a cóż dopiero człeku[1]w święto Trzech Króli człek się w kożuch tuli
etymologia:
notowane od 1399 roku uproszczenie pol. człowiek w wyniku niestarannej wymowy[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: człowiek
źródła:
  1. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 16.
  2. Hasło „CZŁEK” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 231.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.