człowieczek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od: człowiek

(1.2) mały człowiek, np. dziecko lub karzeł

(1.3) daw. reg. (Kresy) źrenica oka^[1]

odmiana:

przykłady:

(1.2) Ten delikatny człowieczek ze słabym głosikiem musiał wygłosić mszę żałobną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) ludzik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. człowiek m, człek m, człeczyna m, odczłowieczanie n, odczłowieczenie n, uczłowieczanie n, uczłowieczenie n, człowieczeństwo n, człowiekowate nmos, człowiekowaty mzw

czas. uczłowieczać ndk., uczłowieczyć dk., odczłowieczać ndk., odczłowieczyć dk.

przym. człowieczy, człeczy, człowiekowaty

przysł. człowieczo, człeczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. człowiek + -ek

(1.3) od (1.2) – kiedy patrzymy w lustro we własnym oku możemy dostrzec swoją małą postać^[1].

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: człowiek

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: źrenica

• białoruski: (1.1) чалавечак m; (1.2) чалавечак m
• nowogrecki: (1.1) ανθρωπάκι n; (1.2) ανθρωπάκι n
• rosyjski: (1.1) человечек m; (1.2) человечек m

źródła: