karzeł (język polski)

karzeł (1.1)

karzeł (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈkaʒɛw], AS: [kažeu̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) med. człowiek o niedoborze wzrostu; zob. też karłowatość w Wikipedii

(1.2) postać fantastyczna, istota niewielkiego wzrostu

(1.3) przen. ktoś mało wartościowy moralnie, pozbawiony jakichkolwiek cech dodatnich^[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) astr. nieduża gwiazda ciągu głównego; zob. też karzeł w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karzeł	karły
dopełniacz	karła	karłów
celownik	karłowi	karłom
biernik	karła	karłów / karły
narzędnik	karłem	karłami
miejscownik	karle	karłach
wołacz	karle	karły

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karzeł	karły
dopełniacz	karła	karłów
celownik	karłowi	karłom
biernik	karła	karły
narzędnik	karłem	karłami
miejscownik	karle	karłach
wołacz	karle	karły

przykłady:

(1.1) Agresywny karzeł z Węgier wywołał panikę wśród gości.

składnia:

kolokacje:

(1.3) moralny karzeł

(2.1) biały karzeł • czerwony karzeł • żółty karzeł • brązowy karzeł • błękitny karzeł • pomarańczowy karzeł • żółto-biały karzeł • czarny karzeł

synonimy:

(1.1) niskorosły; pejor. liliput, karakan, grzdyl, knypek, konus, kurdupel, gnom; przest. niziołek, łokietek

(1.2) gnom, skrzat, kobold, krasnolud, krasnoludek

antonimy:

(1.1) olbrzym, gigant, kolos

(1.3) gigant, tytan

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karłowatość ż, skarłowacenie n, karłowacenie n, podkarzeł m, karlątko n, karlenie n, skarlenie n

zdrobn. karzełek m

forma żeńska karlica ż

czas. karłowacieć ndk., skarłowacieć dk., karleć ndk., skarleć dk.

przym. karłowaty, karłowy, karzełkowy, karli

przysł. karłowato

związki frazeologiczne:

zapluty karzeł reakcji • olbrzymie karły to tchórze i błazny • z karłów wyrósł, a chłopa nie dorósł • biada wiekowi, gdzie karły bez siły biorą się z dumą do wielkiej roboty

etymologia:

uwagi:

zob. też karzeł w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dwarf; (1.2) dwarf; (2.1) dwarf
• arabski: (1.1) قزم
• białoruski: (1.1) карлік m; (1.2) карлік m; (2.1) карлік m
• czeski: (1.1) trpaslík m; (1.2) trpaslík m
• duński: (1.1) dværg w; (1.2) dværg w; (2.1) dværg w
• esperanto: (1.1) nano; (1.2) nano; (2.1) nano
• hiszpański: (1.1) enano m; (1.2) enano m
• interlingua: (1.1) nano
• jidysz: (1.1) (ktoś niski) דאָס פֿערטל עוף n (dos fertl of)
• niemiecki: (1.1) Zwerg m; (1.2) Zwerg m; (2.1) Zwerg m
• rosyjski: (1.1) карлик m; (1.2) карлик m; (2.1) карлик m
• szwedzki: (1.1) dvärg w
• ukraiński: (1.1) карлик m; (1.2) карлик m; (2.1) карлик m
• węgierski: (1.1) törpe; (1.2) törpe; (1.3) törpe
• wilamowski: (1.1) vychtuł m; (1.2) vychtuł m

źródła: