karakan (język polski)
karakan (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) pot. karaluch
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) lekcew. niska osoba
- (2.2) reg. białost. osoba zaniedbana
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karakan karakany dopełniacz karakana karakanów celownik karakanowi karakanom biernik karakana karakany narzędnik karakanem karakanami miejscownik karakanie karakanach wołacz karakanie karakany - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karakan karakani dopełniacz karakana karakanów celownik karakanowi karakanom biernik karakana karakanów narzędnik karakanem karakanami miejscownik karakanie karakanach wołacz karakanie karakani depr. M. i W. lm: (te) karakany - przykłady:
- (1.1) Więc przypuszczenia snuję, liczę sęki w ścianach, czasem przekłuję końcem szpady karakana…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) kurdupel, knypek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. тарака́н
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karaluch
- źródła:
- ↑ Jacek Kaczmarski, fragment tekstu piosenki „Encore, jeszcze raz”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.