karaluch (język polski)

karaluch (1.1)
wymowa:
IPA: [kaˈralux], AS: [karaluχ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) syst. ent. Blatta orientalis[1], duży, żyjący w siedliskach ludzkich owad żywiący się produktami spożywczymi; zob. też karaluch w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rozejrzał się po pomieszczeniu i ze wstrętem wzdrygnął się, gdy dostrzegł biegnącego wzdłuż ściany karalucha[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) karaczan, karakon, karakan; gw. (Śląsk Cieszyński) szwob
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
zgnieść jak karalucha
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Blatta orientalis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.