karaczan (język polski)
karaczany (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) przest. ent. karaluch[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karaczan karaczany dopełniacz karaczana karaczanów celownik karaczanowi karaczanom biernik karaczana karaczany narzędnik karaczanem karaczanami miejscownik karaczanie karaczanach wołacz karaczanie karaczany - przykłady:
- (1.1) Z natury wybitnie ciepłolubne, karaczany najliczniej występują w krajach tropikalnych[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) karaczan amerykański • karaczan australijski • karaczan madagaskarski • karaczan prusak • karaczan wschodni
- synonimy:
- (1.1) karaluch, karakon
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) owad
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karaczanowate nmos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tur. tarakan
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karaluch
- źródła:
- ↑
Hasło „karaczan” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.