panika (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpãɲika], AS: [pãńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nagły, nierzadko bezpodstawny strach, przerażenie (często dotyczy grup ludzi, tłumu)[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wybuch spowodował panikę wśród publiczności obecnej na defiladzie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) panika na giełdzie • szerzyć / wywołać panikę • ulegać / ulec panice • uciekać w panice
synonimy:
(1.1) popłoch
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) strach
hiponimy:
(1.1) run
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pan mos, panikarz mos, panikara ż, panikarka ż, panikowanie n
czas. panikować ndk., spanikować dk.
przym. paniczny, panikarski
przysł. panicznie, panikarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. panique[2] < gr. πανικός[3] → paniczny, czyli dotyczący Pana, bożka z greckiej mitologii, którego krzyk miał wprawiać ludzi w nagły, bezpodstawny i zaraźliwy strach
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „panika” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

panika (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA: /pǎnika/
podział przy przenoszeniu wyrazu: pa•ni•ka
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

panika (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panikář, panikářka, panikářství
czas. panikařit
przym. panický
przysł. panicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

panika (język litewski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz litewski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

panika (język łotewski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

panika (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panikár m, panikárka ż, panikárstvo n
czas. panikáriť ndk., spanikáriť dk.
przym. panický, panikársky
przysł. panicky, panikársky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.