ulec (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈulɛʦ̑], AS: [ulec]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. ulegać)

(1.1) aspekt dokonany od: ulegać
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ulegnięcie n, uległość ż
przym. uległy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ulegać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.