bożek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɔʒɛk], AS: [božek]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) w wierzeniach politeistycznych: istota lub jej wyobrażenie będące obiektem kultu[1]
- (1.2) bezkrytycznie uwielbiany człowiek lub przedmiot
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) W wierzeniach słowiańskich Pokuć to bożek domu, obejścia i własności rolniczej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przebóstwienie n, bożość ż, bozia ż, bóg m, Bóg m, bóstwo n, bogini ż, boskość ż, bożyszcze n, Bozia ż
- przym. boski, boży, pobożny
- przysł. bosko, pobożnie
- wykrz. przebóg
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) zdrobn. od pol. bóg
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) idol, god; (1.2) idol
- białoruski: (1.1) бажок m; (1.2) бажок m
- karaimski: (1.1) абак
- niemiecki: (1.1) Götze m
- rosyjski: (1.1) божок m; (1.2) божок m
- rumuński: (1.1) daw. cumir
- sanskryt: (1.1) देवता ż
- słowiński: (1.1) bȯ́u̯g m, bȯ́u̯šk m, bȯ́u̯stvɵ m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.