Bozia (język polski)
Bozia (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɔʑa], AS: [boźa], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) infant. pot. Bóg[1]
- (1.2) infant. pot. święty obrazek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bozia Bozie dopełniacz Bozi Bozi celownik Bozi Boziom biernik Bozię Bozie narzędnik Bozią Boziami miejscownik Bozi Boziach wołacz Boziu Bozie - przykłady:
- (1.1) Tam w górze jest Bozia. Bozia gniewa się na niegrzeczne dzieci, a grzecznym daje bułeczki, ciasteczka.[2]
- (1.2) Mając nie całe dwa lata, zabierała ją mamusia do kościoła i wskazując na ołtarz, mówiła: „Tam przed nami jest Bozia, złóż rączki i patrz tam.”[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bóg m, Bóg m, bożek m, Boziewicz m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Bóg
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Bozia” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Janusz Korczak Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1958
- ↑ Juliusz Grza̜dziel Sława pannom ma̜drym. Książka napisana dla sodalisek, harcerek i gorliwych czcicieli Maryi, zawierająca opisy szlachetnych czynów cichych i bohaterskich służebnic Pańskich, Konfederacja Św. Michała Archanioła, Opole 1966
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.