karlica (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [karˈlʲiʦ̑a], AS: [karlʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) osoba płci żeńskiej o niedoborze wzrostu; zob. też karłowatość w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karlica karlice dopełniacz karlicy karlic celownik karlicy karlicom biernik karlicę karlice narzędnik karlicą karlicami miejscownik karlicy karlicach wołacz karlico karlice - przykłady:
- (1.1) Słonia na arenę wprowadziły dwie karlice.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) olbrzymka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. karliczka ż
- forma męska karzeł
- przym. karłowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. karzeł
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: karzeł
- angielski: (1.1) midgetess
- białoruski: (1.1) карліца ż
- duński: (1.1) hun-dværg w
- francuski: (1.1) naine ż
- hiszpański: (1.1) enana ż
- interlingua: (1.1) nana
- niemiecki: (1.1) Zwergin ż
- nowogrecki: (1.1) γυναίκα νάνος ż
- rosyjski: (1.1) карлица ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.