podkomorzy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. zastępca komornika, którego zadaniem było zarządzanie dworem księcia

(1.2) daw. od XIV w.: urzędnik ziemski rozstrzygający spory graniczne^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kämmerer < łac. camerarius^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: