niezdarny (język polski)

wymowa:
IPA: [ɲɛˈzdarnɨ], AS: [ńezdarny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakteryzujący się brakiem zręczności lub sprawności
(1.2) będący objawem braku zręcznośći lub sprawności, wykonany nieudolnie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Patrz, jak łazisz, niezdarny ośle!
(1.2) Amerykanie porównują demokrację do niezdarnej tratwy, na której każdy wiosłuje w inną stronę[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) niezdarne dziecko
(1.2) niezdarne sformułowanie • niezdarne litery
synonimy:
(1.1) niezręczny; gw. (Górny Śląsk) szpotlawy, zawalaty
(1.2) nieudolny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niezdara ż/m, niezdarność ż
przysł. niezdarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Czesław Miłosz, Zniewolony umysł, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.