piszczeć (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲiʃʧ̑ɛʨ̑], AS: [pʹiščeć], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) powodować przenikliwy dźwięk, odgłos
- (1.2) (o istotach żywych) wydawać przenikliwy głos
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Łożysko w lewym kole piszczy. Muszę je nasmarować.
- (1.2) Nie piszcz. Zastrzyk nie jest aż tak bolesny.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zgrzytać
- (1.2) kwiczeć, skowyczeć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pisk m, piszczałka ż, piszczenie n, pisklę n
- przym. piszczałkowy
- związki frazeologiczne:
- wiedzieć, co w trawie piszczy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) squeal, skirl
- czeski: (1.1) pipat
- esperanto: (1.1) pepi; (1.2) pepi
- hiszpański: (1.1) chirriar; (1.2) chillar
- rosyjski: (1.1) пищать, скрипеть; (1.2) пищать, скрипеть
- szwedzki: (1.1) pipa; (1.2) pipa
- włoski: (1.1) stridere; (1.2) squittire (o chomiku), zigare (o króliku)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.