przenikliwy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpʃɛ̃ɲikˈlʲivɨ], AS: [pšńiklʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) intensywnie odczuwany, uderzający swoją mocą, intensywnością
(1.2) wnikliwy, wyostrzony
(1.3) o człowieku taki, który potrafi trafnie ujmować zjawiska, mający dobry zmysł obserwacji, wnikliwość
odmiana:
przykłady:
(1.1) Rozbrzmiał przenikliwy dźwięk przypominający krzyk rajskiego ptaka[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) przenikliwy dźwięk / mróz / zapach
(1.2) przenikliwy wzrok
synonimy:
(1.1) ostry
(1.3) wnikliwy, bystry
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przenikliwość ż
przysł. przenikliwie
czas. przenikać, przeniknąć
związki frazeologiczne:
przenikliwa cisza
etymologia:
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks: Polski - Cechy charakteru
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.