bryła (język polski)
bryła (1.1)
bryła (1.2) krzemienia
- wymowa:
- IPA: [ˈbrɨwa], AS: [bryu̯a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geom. figura trójwymiarowa, ściślej – zbiór punktów euklidesowej przestrzeni trójwymiarowej; zob. też bryła geometryczna w Wikipedii
- (1.2) większa zwarta masa jakiejś substancji
- (1.3) trójwymiarowy kształt jako cecha pewnego obiektu
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bryła bryły dopełniacz bryły brył celownik bryle bryłom biernik bryłę bryły narzędnik bryłą bryłami miejscownik bryle bryłach wołacz bryło bryły - przykłady:
- (1.1) Bryła to trójwymiarowy odpowiednik figury geometrycznej.
- (1.2) Od zbocza oderwała się wielka kamienna bryła i pomknęła w dół.
- (1.3) Jaką nowatorską bryłę ma ten budynek!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bryła wypukła / niewypukła / obrotowa / foremna / nieforemna
- (1.2) bryła metalu / ciasta / gliny / bursztynu / …
- (1.3) bryła budynku / pomnika / statku
- synonimy:
- (1.1) bryła geometryczna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) wielościan, elipsoida
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) powierzchnia
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zbrylacz m, zbrylanie n, zbrylenie n
- zdrobn. bryłka ż, bryłeczka ż
- czas. zbrylać ndk., zbrylić dk.
- przym. bryłowy, bryłowaty
- związki frazeologiczne:
- (1.1) bryła sztywna • bryła platońska
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też bryła w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) solid; (1.2) mass, hunk
- białoruski: (1.1) цела n; (1.2) глыба ż
- bułgarski: (1.1) тяло n
- esperanto: (1.1) bulo
- japoński: (1.1) 立体
- jidysz: (1.2) קאָמע ż (kome)
- niemiecki: (1.1) Körper m
- rosyjski: (1.1) тело n
- ukraiński: (1.1) брила ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.