dębowy (język polski)

aleja dębowa (1.1)

dębowe (1.2) beczki

liście dębowe (2.1)

wymowa:

IPA: [dɛ̃mˈbɔvɨ], AS: [dẽmbovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) składający się z dębu

(1.2) wykonany z drewna lub innej części dębu

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do dębu, będący częścią dębu

odmiana:

(1.1-2) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dębowy		dębowa	dębowe	dębowi	dębowe
dopełniacz	dębowego		dębowej	dębowego	dębowych
celownik	dębowemu		dębowej	dębowemu	dębowym
biernik	dębowego	dębowy	dębową	dębowe	dębowych	dębowe
narzędnik	dębowym		dębową	dębowym	dębowymi
miejscownik	dębowym		dębowej	dębowym	dębowych
wołacz	dębowy		dębowa	dębowe	dębowi	dębowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) Zwierciadło było wyższe niż normalny człowiek, utwierdzone w murze mocną dębową ramą^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) las / zagajnik / młodnik dębowy • aleja dębowa

(1.2) dębowy parkiet • dębowa beczka / podłoga • meble / drzwi dębowe

(2.1) dębowy liść / owoc / nasienie • dębowa kora

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) drewniany

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dębik mrz, dąb m, dąbek m, dębina ż, dębczak m, dębniak m, Dębica ż

przym. dębicki, dąbski

związki frazeologiczne:

dębowa kamizelka • kto gardzi słowy prostymi, tego trzeba dębowymi^[2] • kto się nie porusza słowy, kij go poruszy dębowy^[2]

etymologia:

pol. dąb + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oak; (1.2) oak
• białoruski: (1.1) дубовы; (1.2) дубовы; (2.1) дубовы
• bułgarski: (1.1) дъбов; (1.2) дъбов; (2.1) дъбов
• czeski: (1.1) dubový; (1.2) dubový
• esperanto: (1.1) kverka
• niemiecki: (1.1) Eichen-
• rosyjski: (1.1) дубовый; (1.2) дубовый; (2.1) дубовый
• słowacki: (1.1) dubový; (1.2) dubový; (2.1) dubový
• ukraiński: (1.1) дубовий; (1.2) дубовий; (2.1) дубовий
• wilamowski: (1.1) aehja, achia (aachia), ǡhja; (1.2) aehja, achia (aachia), ǡhja; (2.1) aehja, achia (aachia), ǡhja

źródła: