mebel (język polski)

meble (1.1)
wymowa:
, IPA: [ˈmɛbɛl], AS: [mebel]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ruchomy sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia pomieszczeń; zob. też meble w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W pomieszczeniu znajdowały się trzy meble: stół i dwa krzesła.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zabytkowy mebel • stylowe meble • kupować / wnosić / wynosić meble
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sprzęt
hiponimy:
(1.1) stół, stolik, krzesło, taboret, stołek, ryczka, szafa, szafka, witrynka, komoda, etażerka, kredens, półka, biblioteczka, ława, ławka, łóżko, kanapa, fotel, łóżeczko, kołyska, bieliźniarka, sofa, szezlong, tapczan, wersalka, meblościanka, regał, pufa, biurko, wieszak, toaletka, segment, siedzisko, podnóżek, kwietnik, leżanka, półkotapczan, szafkotapczan, kozetka, łóżko piętrowe, otomana, skrzynia, serwantka, sekretarzyk, pulpit, konfesjonał, klęcznik, tron
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. meblarstwo n, meblowanie n, umeblowanie n, przemeblowanie n, meblarz m, meblarka ż
zdrobn. mebelek m
czas. meblować ndk., umeblować dk.
przym. meblowy, meblarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Möbel, franc. meuble < łac. mobilisruchomy[1]
uwagi:
por. ebenistyka ebenista
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „mebel” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

mebel (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mebel
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.