kwietnik (język polski)

kwietnik (1.1)

kwietnik (1.2)

kwietniki (1.3)

kwietnik (1.3)

kwietnik (2.2)

wymowa:

IPA: [ˈkfʲjɛtʲɲik], AS: [kfʹi ̯etʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zestaw półeczek z podstawkami na kwiaty

(1.2) teren obsadzony kwiatami; zob. też kwietnik (ogród) w Wikipedii

(1.3) pojemnik do sadzenia w nim kwiatów

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zool. Misumena vatia^[1], gatunek pająka z rodzaju Misumena, który czyha na ofiary w kwiatach; zob. też kwietnik (pająk) w Wikipedii

(2.2) zool. pająk z gatunku kwietników (2.1)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwietnik	kwietniki
dopełniacz	kwietnika	kwietników
celownik	kwietnikowi	kwietnikom
biernik	kwietnik	kwietniki
narzędnik	kwietnikiem	kwietnikami
miejscownik	kwietniku	kwietnikach
wołacz	kwietniku	kwietniki

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwietnik	kwietniki
dopełniacz	kwietnika	kwietników
celownik	kwietnikowi	kwietnikom
biernik	kwietnika	kwietniki
narzędnik	kwietnikiem	kwietnikami
miejscownik	kwietniku	kwietnikach
wołacz	kwietniku	kwietniki

przykłady:

(1.1) Na kwietniku stały olśniewająco piękne róże.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) stojak, mebel

(1.2) grządka

(1.3) pojemnik

(2.1) gatunek

(2.2) pająk

hiponimy:

(1.1) żardiniera, żardyniera, żardinierka, żardynierka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwiat m, kwiatek m, kwiatuszek m, kwiatostan m, Kwiatkowski m, kwiaciarka ż, kwiaciarz m, kwiaciarstwo n, kwitnienie n, kwiecień m, kwitnięcie n, zakwitnięcie n, zakwitanie n, rozkwitanie n, rozkwitnięcie n, przekwitanie n, przekwitnięcie n, ukwaiecanie n, ukwiecenie n, pokwitanie n, Kwietnik m, kwietniówka ż

zdrobn. kwietniczek m

czas. kwitnąć ndk., zakwitać dk., zakwitnąć dk., rozkwitać ndk., rozkwitnąć dk., przekwitać ndk., przekwitnąć dk., ukwiecać ndk., ukwiecić dk., pokwitać ndk.

przym. kwietnikowy, kwiecisty, kwiatowy, jednokwiatowy, wielokwiatowy, kwietny, kwietniowy

przysł. kwietnie, kwieciście

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3, 2.1-2) pol. kwiat + -nik

uwagi:

zob. też kwietnik w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plant stand; (1.2) flowerbed; (1.3) jardiniere; (2.2) flower spider, flower crab spider, goldenrod crab spider
• białoruski: (1.2) кветнік m
• czeczeński: (1.2) зезагийн беш
• fiński: (1.2) kukkapenkki
• hiszpański: (1.1) jardinera ż; (1.2) parterre m, macizo m; (1.3) jardinera ż
• kazachski: (1.2) гүлбақ
• ukraiński: (1.2) квітник m
• włoski: (1.1) portavasi m

źródła:

kwietnik (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kwiecień

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łżëkwiat, aprël, kwiecéń

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: