otomana (język polski)
otomana (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik otomana otomany dopełniacz otomany otoman celownik otomanie otomanom biernik otomanę otomany narzędnik otomaną otomanami miejscownik otomanie otomanach wołacz otomano otomany - przykłady:
- (1.1) W kącie na otomanie siedział czarny kocur.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Otomania ż, otomanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. ottomane, od franc. ottoman → otomański, osmański[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.