szafa (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈʃafa], AS: [šafa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mebel używany do przechowywania różnych przedmiotów; zob. też szafa w Wikipedii
- (1.2) techn. duża obudowa jakiegoś urządzenia technicznego, często umożliwiająca wymianę modułów wewnętrznych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szafa szafy dopełniacz szafy szaf celownik szafie szafom biernik szafę szafy narzędnik szafą szafami miejscownik szafie szafach wołacz szafo szafy - przykłady:
- (1.1) Musimy wymienić naszą szafę, ta już się rozpada.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) almaryjo, szrank
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mebel
- (1.1) obudowa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. szafowy, szafiasty, szafkowy
- przysł. szafiasto
- związki frazeologiczne:
- przesuwać szafę • szafa gra • trup w szafie • wychodzenie z szafy • zamknąć się w szafie
- etymologia:
- niem. Schaff < śdn. Schap
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bryt. wardrobe, amer. closet; (1.2) rack
- baskijski: (1.1) armairu
- białoruski: (1.1) шафа ż
- dolnołużycki: (1.1) spižka ż
- duński: (1.1) skab n
- esperanto: (1.1) ŝranko
- francuski: (1.1) armoire ż
- hindi: (1.1) अलमारी almārī ż
- hiszpański: (1.1) armario m
- kaszubski: (1.1) szafa ż, szpiniô ż
- kataloński: (1.1) armari m
- koreański: (1.1) 옷장
- liwski: (1.1) käp
- łotewski: (1.1) skapis m
- niderlandzki: (1.1) kast m
- niemiecki: (1.1) Schrank m
- nowogrecki: (1.1) ντουλάπα ż, ερμάρι n
- rosyjski: (1.1) шкаф m; (1.2) стойка ż
- szwedzki: (1.1) skåp n
- ukraiński: (1.1) шафа ż
- wilamowski: (1.1) šraŋk m, śrank m; (1.2) šraŋk m, śrank m
- włoski: (1.1) guardaroba ż
- źródła:
szafa (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.