Dębica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɛ̃mˈbʲiʦ̑a], AS: [dẽmbʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie podkarpackim; zob. też Dębica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Dębica dopełniacz Dębicy celownik Dębicy biernik Dębicę narzędnik Dębicą miejscownik Dębicy wołacz Dębico - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dębiczanin m, dębiczanka ż, dąb mrz, dębik mrz
- przym. dębicki, dębowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Дамбіца ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.