dębiczanka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛ̃mbʲiˈʧ̑ãnka], AS: [dẽmbʹičãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Dębicy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dębiczanka dębiczanki dopełniacz dębiczanki dębiczanek celownik dębiczance dębiczankom biernik dębiczankę dębiczanki narzędnik dębiczanką dębiczankami miejscownik dębiczance dębiczankach wołacz dębiczanko dębiczanki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dębica ż
- forma męska dębiczanin m
- przym. dębicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.