zagon (język polski)
zagony (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈzaɡɔ̃n], AS: [zagõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. długi, wąski pas ornego pola, ograniczony równoległymi bruzdami, składający się z kilku lub kilkunastu skib[1]
- (1.2) daw. powierzchnia ziemi uprawnej trudna do sprecyzowania[1]
- (1.3) wojsk. hist. siły i sposób walki kawalerii, która wykonuje wypad w głąb terytorium przeciwnika; zob. też zagon wojska w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zagon zagony dopełniacz zagonu zagonów celownik zagonowi zagonom biernik zagon zagony narzędnik zagonem zagonami miejscownik zagonie zagonach wołacz zagonie zagony - przykłady:
- (1.1) Na tym zagonie pod lasem posadziliśmy w tym roku brukselkę.
- składnia:
- (1.1) zagon + D.
- kolokacje:
- (1.1) zagon ziemniaków / buraków / kapusty / …
- (1.3) zagon pancerny / kawaleryjski
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pole
- (1.2) pole
- (1.3) wojsko
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) skiba
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zagończyk
- przym. zagonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też zagon w Wikipedii
- tłumaczenia:
- dolnołużycki: (1.1) zagon m
- francuski: (1.?) ados m
- kaszubski: (1.1) gón m, zôgón m
- wilamowski: (1.1) byt n
- włoski: (1.1) porca ż
- źródła:
- 1 2 Hasło „zagon” w: encyklopedia onet.pl.
zagon (język dolnołużycki)
zagony (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) roln. zagon
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.