skiba (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsʲciba], AS: [sʹḱiba], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) grubo ukrojona kromka chleba
- (1.2) wąski pas gleby podcięty przez pług, odwrócony i odłożony na bok w czasie orki
- (1.3) gw. (Poznań) kradzież[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skiba skiby dopełniacz skiby skib celownik skibie skibom biernik skibę skiby narzędnik skibą skibami miejscownik skibie skibach wołacz skibo skiby - przykłady:
- (1.1) Dobre mięso przyprawione odpowiednio do smaku, a do tego gruba skiba chleba z masłem.
- (1.2) Właśnie co dopiero odwalił na cały lemiesz sąsiadowi skibę i stając obejrzał się, czy ta kto nie idzie.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pajda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrobn. skibka
- czas. skibać
- przym. dwuskibowy
- związki frazeologiczne:
- ryba ochyba, lepsza roli skiba[3] • iść na skibę
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kradzież
- angielski: (1.1) slice; (1.2) ridge
- litewski: (1.2) vaga ż
- niemiecki: (1.1) Stulle
- ukraiński: (1.1) скибка ż; (1.2) скиба ż
- źródła:
- ↑
Hasło „skiba” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ W. Orkan: Listy ze wsi
- ↑ Oskar Kolberg: Lud: jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, 1867
skiba (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kromka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skiba (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.