bruzda (język polski)

bruzda (1.1)
bruzdy (1.2) mózgu
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. wgłębienie powstałe po zastosowaniu pługa; zob. też bruzda (rowek) w Wikipedii
(1.2) anat. podłużne zagłębienie na powierzchni organu
(1.3) kosmet. głęboka zmarszczka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Bruzda środkowa (…) oddziela płat czołowy półkul mózgowych od płata ciemieniowego.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wgłębienie
(1.2) zmarszczka
hiponimy:
(1.1) rowek, wyżłobienie
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. bruzdka ż
przym. bruzdowy
czas. bruzdować
związki frazeologiczne:
bruzda Longchampsa
etymologia:
st.pol. brózda[2] < prasł. *bōrzdàrowek zrobiony ostrym narzędziem, utworzone od praindoeur. *bʰerh₃-obrabiać ostrym narzędziem, rozcinać, rozbijać[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik terminów biologicznych PWN – bruzda środkowa
  2. Hasło „Jak ogurek stał się ogórkiem” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
  3. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.