bruzda (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) roln. wgłębienie powstałe po zastosowaniu pługa; zob. też bruzda (rowek) w Wikipedii
- (1.2) anat. podłużne zagłębienie na powierzchni organu
- (1.3) kosmet. głęboka zmarszczka
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bruzda bruzdy dopełniacz bruzdy bruzd celownik bruździe bruzdom biernik bruzdę bruzdy narzędnik bruzdą bruzdami miejscownik bruździe bruzdach wołacz bruzdo bruzdy - przykłady:
- (1.2) Bruzda środkowa (…) oddziela płat czołowy półkul mózgowych od płata ciemieniowego.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wgłębienie
- (1.2) zmarszczka
- hiponimy:
- (1.1) rowek, wyżłobienie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. bruzdka ż
- przym. bruzdowy
- czas. bruzdować
- związki frazeologiczne:
- bruzda Longchampsa
- etymologia:
- st.pol. brózda[2] < prasł. *bōrzdà → rowek zrobiony ostrym narzędziem, utworzone od praindoeur. *bʰerh₃- → obrabiać ostrym narzędziem, rozcinać, rozbijać[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) furrow; (1.2) sulcus
- białoruski: (1.1) баразна ż, разора ż
- hiszpański: (1.1) surco m; (1.2) surco m, arruga ż
- litewski: (1.1) vaga ż
- łaciński: (1.2) sulcus
- nowogrecki: (1.1) σποριά ż, αυλάκι n; (1.2) ζάρα ż, ζαρωματιά ż, ρυτίδα ż
- rosyjski: (1.1) борозда ż; (1.2) борозда ż
- ukraiński: (1.1) борозна ż
- wilamowski: (1.1) fuyh́ ż, fiüch ż
- włoski: (1.1) solco m
- źródła:
- ↑ Słownik terminów biologicznych PWN – bruzda środkowa
- ↑ Hasło „Jak ogurek stał się ogórkiem” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.