obrabiać (język polski)

stolarz obrabia (1.2) deskę
wymowa:
IPA: [ɔbˈrabʲjäʨ̑], AS: [obrabʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. obrobić)

(1.1) nadawać kształt
(1.2) wykańczać materiał
(1.3) przygotowywać rolę pod uprawę
(1.4) pot. mówić o kimś pejoratywnie podczas jego nieobecności
(1.5) pot. zabierać komuś jego rzeczy
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Maria obrabia właśnie swoją nową rzeźbę.
(1.2) Babciu, czy skończyłaś już obrabiać moją spódnicę?
(1.3) Wieśniaki nie obrabiają dziś swojej ziemi, może coś się tam stało
(1.4) Ty wiesz, jak oni mnie obrabiają, gdy wychodzę z pracy?
(1.5) Jak byliśmy smarkaczami, obrabialiśmy sąsiada z czerwonych porzeczek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciosać, ociosywać, szlifować
(1.4) obgadywać, obmawiać, plotkować
(1.5) okradać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrabianie n, obrobienie n, obróbka ż
związki frazeologiczne:
obrabiać dupę • obrabiać tyłek
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.