wieśniak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲjɛ̇ɕɲak], AS: [vʹi ̯ėśńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek mieszkający na wsi

(1.2) pot. pogard. prostak, człowiek prymitywny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wieśniak	wieśniacy
dopełniacz	wieśniaka	wieśniaków
celownik	wieśniakowi	wieśniakom
biernik	wieśniaka	wieśniaków
narzędnik	wieśniakiem	wieśniakami
miejscownik	wieśniaku	wieśniakach
wołacz	wieśniaku	wieśniacy

przykłady:

(1.1) W dawnych czasach wieśniacy płacili rycerzom czynsz.

(1.2) Stefan ubiera się niemodnie; to wieśniak.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chłop, rolnik, kmieć; pejor. wsiur, kmiot, przest. pejzan

(1.2) wsiok, głupek

antonimy:

(1.1) mieszczuch

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wieś ż, wioska ż

zdrobn. wieśniaczek m

forma żeńska wieśniaczka ż, wieśniara ż

przym. wieśniacki, wieśniaczy, wiejski, wsiowy

przysł. wieśniacko, wieśniaczo, wiejsko, wsiowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wieś + -niak

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) peasant; (1.2) redneck, hick
• arabski: (1.1) فلاح, ريفي
• białoruski: (1.1) вясковец m; (1.2) дзеравеншчына ż
• duński: (1.1) landmand w, bonde w; (1.2) bonde w, bonderøv w
• esperanto: (1.1) vilaĝano, kamparano, kampulo
• francuski: (1.1) campagnard m, paysan m; (1.2) cul-terreux m, pignouf m
• hiszpański: (1.1) campesino m, aldeano m; (1.2) pueblerino m
• jidysz: (1.1) פּויער m (pojer), כלאָפּ m (chlop), מוזשיק m (mużik)
• kataloński: (1.1) camperol m
• niemiecki: (1.1) Bauer m; (1.2) Bauer m
• nowogrecki: (1.1) χωριάτης m; (1.2) χωριάτης m, βλαχαδερό n
• rosyjski: (1.1) селянин m, деревенский житель m; (1.2) деревенщина m, ż
• ukraiński: (1.1) селяни́н m
• węgierski: (1.1) falusi
• wilamowski: (1.1) pauer m, diöfer m
• włoski: (1.1) contadino m, campagnolo m; (1.2) buzzurro m

źródła: