szlifować (język polski)

stolarz szlifuje (1.1) deskę
wymowa:
IPA: [ʃlʲiˈfɔvaʨ̑], AS: [šlʹifovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) techn. nadawać gładkość, dokładne wymiary oraz połysk obrabianym przedmiotom z metalu, szkła, drewna przy pomocy narzędzi ściernych, ścierać, wygładzać, polerować[1][2]
(1.2) przen. udoskonalać, pracować nad ulepszeniem czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Obok wysokich, zielonych kieliszków bez nóżek, do prostej wódki, były kieliszki szlifowane, z nóżkami, do araku i wódek słodkich.[3]
(1.2) Kreślił, przestawiał słowa, zmieniał je, szlifował.[4]
składnia:
(1.1) szlifować + B.
kolokacje:
(1.1) szlifować szkło / kamień / diament / powierzchnię
(1.2) szlifować charakter / styl / słowa
synonimy:
(1.1) polerować, wygładzać; gw. (Górny Śląsk) fajlować, szlajfować, szmyrglować
(1.2) doskonalić, ulepszać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szlif mrz, szlifierstwo n, szlifiernia ż, szlifierz m, szlifierka ż, szlifowanie n, doszlifowanie n
przym. szlifierski
czas. doszlifować, zeszlifować, oszlifować, podszlifować, przeszlifować, przyszlifować
związki frazeologiczne:
szlifować bruki
etymologia:
(1.1-2) niem. schleifen[2][5][6]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) polish
  • duński: (1.1) slibe
  • hiszpański: (1.1) pulir, tallar; (1.2) pulir
  • rosyjski: (1.1) шлифовать
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szlifować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Słownik języka polskiego, tom 6, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Warszawa 1915, s. 635.
  3. Bolesław Prus, Anielka, rozdział VI
  4. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Kiwony, rozdział VI
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szlifować” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szlifa” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 550.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.