stolarz (język polski)
stolarz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈstɔlaʃ], AS: [stolaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący przedmioty z drewna: meble, elementy budowlane itp., osoba zajmująca się stolarstwem; zob. też stolarz w Wikipedii
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. lp rozk. od: stolarzyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stolarz stolarze dopełniacz stolarza stolarzy / rzad. stolarzów[1] celownik stolarzowi stolarzom biernik stolarza stolarzy / rzad. stolarzów narzędnik stolarzem stolarzami miejscownik stolarzu stolarzach wołacz stolarzu stolarze - przykłady:
- (1.1) Zamówiłem u internetowego stolarza kunsztownie rzeźbioną ramkę na zdjęcie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cieśla
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzemieślnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stół mrz, stolarka ż, stolarnia ż, stolarstwo n, stolarzenie n
- zdrobn. stolarczyk m
- czas. stolarzyć ndk.
- przym. stolarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. stół + -arz
- uwagi:
- zob. też stolarz w Wikicytatach
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) marangoz m
- angielski: (1.1) carpenter
- arabski: (1.1) نجار
- baskijski: (1.1) zurgin
- białoruski: (1.1) сталяр m
- bułgarski: (1.1) столар m
- czeski: (1.1) truhlář m, stolař m
- dolnołużycki: (1.1) blidaŕ m
- esperanto: (1.1) ĉarpentisto, lignaĵisto, meblisto
- hebrajski: (1.1) נגר m
- hiszpański: (1.1) carpintero m, ebanista m
- jidysz: (1.1) סטאָליער m (stoljer)
- kaszubski: (1.1) stolôrz m
- kataloński: (1.1) fuster m
- litewski: (1.1) stalius m
- łotewski: (1.1) galdnieks m
- macedoński: (1.1) столар m
- niemiecki: (1.1) Tischler m
- norweski (bokmål): (1.1) snekker m
- nowogrecki: (1.1) ξυλουργός m, επιπλοποιός m, μαραγκός m
- perski: (1.1) نجار
- portugalski: (1.1) carpinteiro m
- rosyjski: (1.1) столяр m
- szwedzki: (1.1) snickare w
- turecki: (1.1) marangoz
- tuvalu: (1.1) kāpenitā, kāmuta
- ukraiński: (1.1) столяр m
- węgierski: (1.1) asztalos
- wilamowski: (1.1) tyšłer m, tyśłer m
- włoski: (1.1) falegname m
- źródła:
- ↑
Hasło „stolarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.