orny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔrnɨ], AS: [orny]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) roln. przeznaczony i wykorzystywany pod orkę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik orny orna orne orni orne dopełniacz ornego ornej ornego ornych celownik ornemu ornej ornemu ornym biernik ornego orny orną orne ornych orne narzędnik ornym orną ornym ornymi miejscownik ornym ornej ornym ornych wołacz orny orna orne orni orne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uprawny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orka ż, oraczka ż, oracz m, oranie n, zaoranie n
- czas. orać ndk., zaorać dk.
- przym. oraczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) ворны
- czeski: (1.1) orný
- rosyjski: (1.1) пахотный
- słowacki: (1.1) orný
- ukraiński: (1.1) орний
- włoski: (1.1) arativo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.