orný (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) orny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik orný orná orné orní orné orná dopełniacz orného orné orného orných celownik ornému orné ornému orným biernik orného orný ornou orné orné orná wołacz orný orná orné orní orné orná miejscownik orném orné orném orných narzędnik orným ornou orným ornými nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oráč
- czas. orat
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
orný (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) orny[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ornica ż, oráč m, oráčina ż, oračka ż
- czas. orať ndk., orávať ndk., zorať dk., poorať dk.
- przym. ornicový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „orný” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.