burak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈburak], AS: [burak]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) bot. Beta L.[1], rodzaj roślin z rodziny komosowatych; zob. też burak w Wikipedii
- (1.2) bot. roln. ogrod. roślina z rodzaju buraków (1.1)
- (1.3) spoż. kulin. jarzyna z uprawnej odmiany buraka (1.2)
- (1.4) pot. wino owocowe kiepskiej marki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pogard. obraź. człowiek niepotrafiący się odpowiednio zachować, często kompromitujący się, nieobyty, prymitywny, często niedouczony
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burak buraki dopełniacz buraka buraków celownik burakowi burakom biernik burak / buraka[2][3][4] buraki narzędnik burakiem burakami miejscownik buraku burakach wołacz buraku buraki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burak buracy dopełniacz buraka buraków celownik burakowi burakom biernik buraka buraków narzędnik burakiem burakami miejscownik buraku burakach wołacz buraku buracy depr. M. i W. lm: (te) buraki - przykłady:
- (1.2) Buraki są pracochłonne w uprawie.
- (1.3) Jacek kupił na bazarze buraki i młode ziemniaki na obiad.
- (2.1) Nie gadaj z tym burakiem, i tak nie zrozumie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) burak ćwikłowy • burak cukrowy • burak liściowy[5] • burak pastewny
- synonimy:
- (1.2) lud. włóczęga[6]
- (2.1) prymityw, nieogar, cham
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rodzaj
- (1.2) roślina
- (1.3) jarzyna
- (1.4) wino
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.3) botwina
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. buraczki nmos, buraki nmos, buraczysko n, buraczarnia ż, buractwo n
- zdrobn. buraczek m
- przym. buraczany, buraczkowy, burakowaty, burakowy
- związki frazeologiczne:
- (1.1) czerwony jak burak • czerwienieć jak burak
- etymologia:
- (1.1-3) st.pol. borak[7] < łac. borrago[8] lub utworzone od pol. bury (→ bure warzywo)[9]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol
- angielski: (1.1) beet; (2.1) boor, simpleton
- arabski: (1.1) شمندر
- baskijski: (1.1) erremolatxa, beterraba
- bułgarski: (1.1) цвекло
- chiński standardowy: (1.1) 甜菜 (tiáncài)
- chorwacki: (1.1) cikla ż
- czeski: (1.1) červená řepa
- duński: (1.1) roe w, bede w
- esperanto: (1.1) beto
- fiński: (1.1) juurikas
- francuski: (1.1) betterave ż
- hebrajski: (1.1) סלק m (selek)
- hiszpański: (1.1) remolacha ż
- islandzki: (1.1) rauðrófa ż
- japoński: (1.1) カブ, 大根
- jidysz: (1.1) בוריק m (burik), צוויק m (cwik)
- kaszubski: (1.3) riba ż, rąkla ż
- kataloński: (1.1) remolatxa
- kazachski: (1.1) қызылша; (1.2) қызылша; (1.3) қызылша
- niderlandzki: (1.1) beetwortel
- niemiecki: (1.1) Rübe ż; (1.3) Rote Beete ż; (2.1) Knilch m
- norweski (bokmål): (1.1) rødbete m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) raudbete m/ż
- nowogrecki: (1.1) τεύτλο n, παντζάρι n
- portugalski: (1.1) beterraba
- rosyjski: (1.1) свёкла ż; (1.2) свёкла ż; (1.3) свёкла ż; (2.1) простак m, простофиля m/ż
- słowacki: (1.1) repa
- szwedzki: (1.1) rödbeta w
- ukraiński: (1.1) буряк m; (2.1) недо́умок m
- węgierski: (1.1) répa
- wilamowski: (1.1) burok m, bürok m; (1.2) burok m, bürok m; (1.3) burok m, bürok m; (2.1) priöestok m
- włoski: (1.1) barbabietola
- źródła:
- ↑ Hasło „Beta” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Hasło „burak” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Porada „rodzaj gramatyczny rzeczowników” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 128.
- ↑ Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.
- ↑ Stanisław Dobrzycki, Zdobycze językoznawstwa polskiego (ciąg dalszy), „Poradnik Językowy” nr 6–7/1904, s. 107.
- ↑ Hasło „burak” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
- ↑ Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 187.
burak (język tagalski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.