jarzyna (język polski)

jarzyny (1.1)

jarzyna (1.2)

wymowa:

IPA: [jaˈʒɨ̃na], AS: [i ̯ažỹna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) warzywo

(1.2) kulin. danie z jarzyn (1.1)^[1]

(1.3) daw. nasiona jarzyn (1.1)^[1]

(1.4) daw. zboże jare^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jarzyna	jarzyny
dopełniacz	jarzyny	jarzyn
celownik	jarzynie	jarzynom
biernik	jarzynę	jarzyny
narzędnik	jarzyną	jarzynami
miejscownik	jarzynie	jarzynach
wołacz	jarzyno	jarzyny

przykłady:

(1.1) Nie wiem ,jak można jeść tylko jarzyny!

(1.1) Nawet wtedy, gdy ogólne warunki naturalne, przemysłowe i handlowe zostają spełnione, można uprawę jarzyn polnych polecić tylko w tym wypadku, gdy jest ona prowadzona umiarkowanie i jeśli do hodowli wybiera się takie rodzaje i gatunki, których zbiory nie przypadają równocześnie i to wtedy, kiedy rynek jest nimi przepełniony^[2].

(1.4) Grunta pojałowiały, spustoszały lasy / I w polu tego roku zupełnie chybiło; / Po nizinach wymokło, na wzgórkach spaliło; / Siana i źdźbła nie będzie, toż samo z jarzyną; / Cieszyłem się przynajmniej cokolwiek oźminą, / Alić się dowiaduję z listów ekonoma, / Że i te nie omłotne, sama tylko słoma (…)^[3]

składnia:

kolokacje:

(1.2) bukiet z jarzyn

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jarzynowy, jarzenny

rzecz. jarzynowa ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.4) pol. jary + -yna

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: warzywo

źródła: