skandal (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈskãndal], AS: [skãndal], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje
- (1.2) oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skandal skandale dopełniacz skandalu skandali / skandalów[1][2] celownik skandalowi skandalom biernik skandal skandale narzędnik skandalem skandalami miejscownik skandalu skandalach wołacz skandalu skandale - przykłady:
- (1.2) Ciąża hrabianki wywołała skandal na salonach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) wywołać / powodować / tuszować skandal • głośny / obyczajowy skandal
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skandalista m, skandalistka ż, skandalizowanie n
- zdrobn. skandalik m
- czas. skandalizować ndk.
- przym. skandaliczny
- przysł. skandalicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. scandale
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) skandal m
- angielski: (1.1) scandal; (1.2) scandal
- arabski: (1.1) فضح, فضيحة, بغي
- duński: (1.1) skandale w; (1.2) skandale w
- esperanto: (1.1) skandalo
- francuski: (1.1) scandale m
- gudźarati: (1.1) કૂથલી ż (kūthalī), કૌભાંડ n (kaubhāṇḍa)
- hiszpański: (1.1) escándalo m; (1.2) escándalo m
- kataloński: (1.1) escàndol m; (1.2) escàndol m
- niemiecki: (1.1) Skandal m; (1.2) Skandal m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1-2) ,
- rosyjski: (1.1) сканда́л m; (1.2) сканда́л m
- serbsko-chorwacki: (1.1) skandal m
- slovio: (1.1) skandal (скандал)
- słowacki: (1.1) škandál m
- słoweński: (1.1) škandal m
- szwedzki: (1.1) skandal w; (1.2) skandal w
- wilamowski: (1.1) škandāl m, skaondaol m; (1.2) škandāl m, skaondaol m
- źródła:
- ↑ Hasło „skandal” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 689.
- ↑ Hasło „skandal” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1048.
skandal (język albański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) skandal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skandal (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /skǎndaːl/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: skan•dal
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) skandal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skandal (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- скандал
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) skandal
- odmiana:
- (1.1) lm skandalis
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skandal (język szwedzki)
- wymowa:
- [skand'a:l]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.