instancja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) adm. dany stopień organizacyjny w układzie podległych sobie instytucji

(1.2) daw. prośba za kimś

(1.3) inform. obiekt klasy, egzemplarz klasyfikatora

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	instancja	instancje
dopełniacz	instancji	instancji
celownik	instancji	instancjom
biernik	instancję	instancje
narzędnik	instancją	instancjami
miejscownik	instancji	instancjach
wołacz	instancjo	instancje

przykłady:

(1.1) Pomysł na instancję, która miała być ponad biskupami, został utrącony przez samych biskupów.

(1.1) Dwie kobiety nie poddały się postępowaniu mandatowemu za opalanie się topless na kąpielisku miejskim. Sąd pierwszej instancji uznał, że dopuściły się one nieobyczajnego wybryku^[1].

(1.3) Procedurka odwołuje się do trzech instancji klasy o nazwie „Wyjątek_”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) instancja prawna / najwyższa instancja / ostatnia instancja / pierwsza instancja

synonimy:

(1.1) stopień, szczebel

(1.2) wstawiennictwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. instancyjny, instant

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. instantia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) instance; (1.3) instance
• bułgarski: (1.1) инстанция ż
• duński: (1.1) instans w; (1.3) instans w
• esperanto: (1.1) instanco
• francuski: (1.1) instance ż
• hiszpański: (1.1) instancia ż
• jidysz: (1.1) אינסטאַנץ ż (instanc)
• niemiecki: (1.1) Instanz ż
• rosyjski: (1.1) инстанция ż

źródła: