nieobyczajny wybryk (język polski)

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. czyn naruszający dobre obyczaje, bezwstydne zachowanie wywołujące publiczne zgorszenie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dwie kobiety nie poddały się postępowaniu mandatowemu za opalanie się topless na kąpielisku miejskim. Sąd pierwszej instancji uznał, że dopuściły się one nieobyczajnego wybryku[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dopuścić się nieobyczajnego wybryku
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.