egzemplarz (język polski)
.jpg.webp)
- wymowa:
- IPA: [ɛɡˈzɛ̃mplaʃ], AS: [egzẽmplaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jeden przedmiot z grupy jednorodnych przedmiotów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik egzemplarz egzemplarze dopełniacz egzemplarza egzemplarzy celownik egzemplarzowi egzemplarzom biernik egzemplarz egzemplarze narzędnik egzemplarzem egzemplarzami miejscownik egzemplarzu egzemplarzach wołacz egzemplarzu egzemplarze - przykłady:
- (1.1) Wszystkie egzemplarze tego czasopisma zostały już sprzedane.
- składnia:
- (1.1) licz. + egzemplarz • egzemplarz + D.
- kolokacje:
- (1.1) pierwszy / ostatni egzemplarz
- synonimy:
- (1.1) sztuka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. exemplum n, egzemplifikacja ż, egzemplum n
- przym. egzemplifikacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. exemplum → przykład, kopia, wzór
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) copy, inform. instance
- baskijski: (1.1) ale
- białoruski: (1.1) экзэмпляр m
- duński: (1.1) eksemplar n
- esperanto: (1.1) ekzemplero, kopio
- francuski: (1.1) spécimen, exemplaire
- hiszpański: (1.1) ejemplar m, espécimen, muestra
- jidysz: (1.1) עקזעמפּלאַר m (ekzemplar)
- kaszubski: (1.1) ekzemplôrz m
- niemiecki: (1.1) Exemplar n
- portugalski: (1.1) espécime
- rosyjski: (1.1) экземпляр m
- szwedzki: (1.1) exemplar n
- turecki: (1.1) örnek
- ukraiński: (1.1) екземпля́р m
- węgierski: (1.1) minta
- włoski: (1.1) esemplare m, copia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.