prośba (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprɔʑba], AS: [proźba], zjawiska fonetyczne: udźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uprzejme zwrócenie się do kogoś w celu uzyskania czegoś; skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prośba	prośby
dopełniacz	prośby	próśb[1]
celownik	prośbie	prośbom
biernik	prośbę	prośby
narzędnik	prośbą	prośbami
miejscownik	prośbie	prośbach
wołacz	prośbo	prośby

przykłady:

(1.1) Na moją prośbę o ciszę wszyscy zamilkli.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć do kogoś prośbę • zwrócić się do kogoś z prośbą • przychylić się do czyjejś prośby • (zrobić coś) na czyjąś prośbę • spełnić czyjąś prośbę • gorąca/pokorna/rozpaczliwa/serdeczna prośba • prośba o pomoc • prośba o chleb/wodę

synonimy:

(1.1) proszenie, petycja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. prosić

rzecz. dopraszanie n, doproszenie n

związki frazeologiczne:

chodzić po prośbie • na własną prośbę

etymologia:

pol. prosić + -ba^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) request
• arabski: (1.1) طلب
• białoruski: (1.1) просьба ż
• czeski: (1.1) prosba ż
• duński: (1.1) anmodning w, begæring w
• esperanto: (1.1) peto
• fenicki: (1.1) 𐤔𐤀𐤋
• fiński: (1.1) pyyntö
• hiszpański: (1.1) ruego m, petición ż
• jidysz: (1.1) בקשה ż (bakosze)
• niemiecki: (1.1) Bitte ż
• nowogrecki: (1.1) παράκληση ż, αίτηση ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) просьба ż
• szwedzki: (1.1) anhållan, begäran
• tuvalu: (1.1) fakatagi
• ukraiński: (1.1) просьба ż, прохання n
• włoski: (1.1) richiesta ż

źródła: