-ba (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ba], AS: [ba]
-
- znaczenia:
przyrostek
- (1.1) przyrostek tworzący rzeczownik od czasownika, określający czynność opisywaną przez ten czasownik
- (1.2) przyrostek tworzący rzeczownik od czasownika, będący nazwą przedmiotu związanego z działaniem opisywanym przez dany czasownik
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) prośba → poproszenie o coś
- (1.1) palba → strzelanina (od: palić)
- (1.2) rzeźba → dzieło stworzone przez wycinanie (rzezanie)
- (1.2) strzelba → broń, z której się strzela
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przyr. -iba, -oba, -uba[1]
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *-ьba[2]
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „-ba”
- Obecnie jest to przyrostek nieproduktywny.
- Przyrostek utworzył rzeczowniki od czasowników, ale istnieje wyraz gwarowy z tym sufiksem, utworzony od przymiotnika – goręcba → pora gorąca[1].
- Przyrostek tworzy nazwy czynności lub przedmiotów z czynnościami związanymi z tematem; wyjątkiem jest gwarowe słowo zdziorba → ten, kto zdziera, oznaczające osobę[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
-ba (język somalijski)
- wymowa:
- znaczenia:
przyrostek
-ba (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
przyrostek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.