budowla (język polski)

budowla (1.1)
budowla (1.2)
wymowa:
IPA: [buˈdɔvla], AS: [budovla]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. coś, co zostało zbudowane[1]
(1.2) praw. obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury
(1.3) reg. łódz. budowa
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Była to budowla długa na pięćdziesiąt kroków, wysoka na trzy piętra, mająca z boku niby pięciopiętrową wieżę niezwykłej formy.[2]
(1.2) Czy cmentarz jest budowlą w rozumieniu prawa budowlanego?
(1.3) On pracuje na budowli.
składnia:
kolokacje:
(1.1) budowla inżynierska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) konstrukcja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. budowa ż, budynek m, budownictwo n, budulec m, budowlany mos, budowniczy m, budowlaniec mos, budowlanka ż, budowanie n, zabudowanie n, zbudowanie n, wybudowanie n
czas. budować ndk., wybudować dk., zbudować dk.
przym. budowlowy, budowlany, budowniczy, budulcowy, budujący
przysł. budująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: budowa
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „budowla” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. B. Prus Faraon
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.