budulcowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbudulˈʦ̑ɔvɨ], AS: [budulcovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) z użyciem którego coś się buduje
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik budulcowy budulcowa budulcowe budulcowi budulcowe dopełniacz budulcowego budulcowej budulcowego budulcowych celownik budulcowemu budulcowej budulcowemu budulcowym biernik budulcowego budulcowy budulcową budulcowe budulcowych budulcowe narzędnik budulcowym budulcową budulcowym budulcowymi miejscownik budulcowym budulcowej budulcowym budulcowych wołacz budulcowy budulcowa budulcowe budulcowi budulcowe - przykłady:
- (1.1) To także ważny składnik budulcowy - wpływa na prawidłowy rozwój i mineralizację układu kostnego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) materiał budulcowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. budowanie n, budowla ż, budynek m, budowlaniec m, budulec m, budowlany mos, wybudowanie n, zbudowanie n, budownictwo n
- czas. budować, wybudować, przebudować, dobudować, zbudować
- przym. budowlany, budujący
- przysł. budująco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) будаўнічы
- źródła:
- ↑ KaK, Nasze Miasto Kraków, 05/06/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.